به اتفاق دوست باردارمون می ریم به بیمارستان مهدیه در فدائیان اسلام.
به دلیل کاهش حرکت جنین از صبح تا شب.
وارد اورژانس می شیم.خیلی جدی با ما برخورد دارند.
و البته چشم قره هاشون به یک زن باردار بسیار محسوس بود.
انگار یک جانی حرفه ای اومده اونجا.
کارشون تموم شده می گن که به عنوان همراه مریض بیا دقیقا اینجا رو اسم و فامیلت رو بنویس و امضا کن.
توی برگه نوشته" بنا به درخواست مریض و برخلاف صلاحدید پزشک"
میگم چرا؟
میگه خب ما تشخیص دادیم که بستری بشه اما شما میخواید برید.
می گم ما هرچی شما بگید انجام میدیم الان شما میگید بستری بشه؟
میگه بله!
میگم خب بستری بشه!
میگه خب مادر میگه جنین حرکت کرده لازم نیست بستری بشه.
میگم خب اگه لازم نیست بستری بشه پس چرا می گید امضا کنم که برخلاف تشخیص پزشک مرخص شده؟
تقریبا 5-6 نفر با هم شروع کردن این ازون سوال بپرس و اون از این سوال بپرس.
آخرش میگن سونوگرافی بده که خیالمون راحت بشه و بعد بره.
خب بالاخره ما هم که گوش هامون دراز نیست.
گفتم برگه رو بدید امضا کنم فردا میبریمش یک بیمارستان خوب. 
همه پرستار ها سعی کردن با چشم قره هاشون منو همراهی کنم.
موقع برگشت هم گفتم خوش گذشت!
واقعا باید با یک زن باردار طوری برخورد بشه که بگه من حاضرم بچه ام توی خونه به دنیا بیاد ولی پیش این ها نیام.
نمیدونم چرا...
نمیدونم چرا ماها وقتی می بینیم یکی ضعیف هستش عقده هامون رو رو سر اون می ریزیم.
در مورد بد اخلاقی پرستارها در برخی بیمارستان های دیگه هم شنیدم.
و واقعا جای تاسف داره که پرستاری که باید رئوف و مهربان باشه با مادرهای باردار رفتار زننده و تندی مثل اونها داشته باشه.
نمیدونم چرا...
