دبیرستان و پیش دانشگاهی که می رفتم
حس می کردم بچه ها منو به عنوان آدمی که ازشون مذهبی تره و
بیشتر از سنش میدونه میشناسن.
حالا که فکر می کنم حس می کنم اون ها آدم های بزرگواری بودند و
می خواستن با اون رفتارهاشون به من حس ارزشمندی القا کنند تا آدم بشم...
حالا نمیدونم این بوده یا اون بوده؟!
