حديث اول عمومي است. مخصوص آقا يا خانم نيست. البته مي توان گفت حتي اگر براي آقايان هم گفته باشند به طريق أولي خانمها را نيز شامل مي شود.
به هر حال هدفم نشان دادن فضاي کلي دوران غيبت و ارزش پرداختن به خود بود به جاي پرداختن به اموري در بيرون از منزل که مورد رضاي خدا نيست از قيام بگير تا چيزهايي تحت عنوان فعاليتهاي اجتماعي که اصل و اساس خيليشان زير سواله چه برسه که کسي بخاد اونا رو وظيفه شرعي بدونه!. البته استثنائات هميشه قابل قبوله مثلا ضرورتهاي زندگي يا بعضي وظايف قطعي شرعي که مستلزم خروج از منزله. حديث هم نمي فرمايد بيرون آمدن حرام است بلکه مي فرمايد بهترين روش ...
